Bonaire staat net als andere eilanden binnen het Caribisch deel van het Koninkrijk voor een belangrijke uitdaging: voorkomen dat belangrijk erfgoed verloren gaat. Hiervoor is in 1996 de Stichting Mangazina di Rei opgericht. De oude voorraadschuur Mangazina di Rei ligt midden in een prachtig natuurgebied. Belangrijk doel is het creëren van belevenissen om mensen de cultuur van Bonaire te laten ervaren. 

We bereiken verschillende doelgroepen, ik zou niet zo graag kiezen. Ik ben trots op alle activiteiten die we organiseren. Maar als ik er dan één moet noemen, denk ik aan Talento Kultural. Dit is een project dat lokale muziek en dans onder de aandacht brengt bij kinderen en jongeren.  De deelnemers werken onder begeleiding van coaches met veel ervaring in de lokale muziek- en danswereld. Zij krijgen muziek, zang of dansles, altijd gerelateerd aan een bepaald thema. De lessen lijken veel op jamsessies. Na een aantal maanden beheersen zij, door het meedoen, het bespelen van een instrument.  

Het traject wordt altijd afgesloten met een optreden. Talento Kultural draait om het eigen geluid, de eigen swing van het eiland Bonaire, en de kinderen pakken dat goed op. Naast het leren bespelen van een instrument, ontdekken de kinderen en jongeren ook hun eigen talenten. Ze bouwen op die manier aan hun eigenwaarde en zelfvertrouwen. Ook krijgen ze de context van de liedjes mee, door bijvoorbeeld excursies in de kunuku, of gastlessen van ouderen waardoor ze leren begrijpen waar de liedjes over gaan. 

We zien dat er in dit project nog steeds nieuwe kinderen en jongeren bij komen. Jongeren die al langer meedraaien vervullen soms ook de rol van coach. Ze groeien door, en zo zorgt dit project er ook voor dat er steeds nieuwe aanwas is. 

We zien dat sommige coaches, die van origine geen docent zijn, pedagogisch niet altijd even sterk zijn. Daarom werken we nu ook aan een traject om hen op pedagogisch gebied bij te scholen. Dit doen we met behulp van twee studenten van de Hogeschool Arnhem Nijmegen (HAN). 

Een ander project dat ik graag wil benoemen is het Leerorkest. Het Leerorkest heeft natuurlijk al heel veel ervaring en een beproefde werkwijze. Wij zijn een samenwerking met hen aangegaan. Daardoor krijgen kinderen van Bonaire nu ook de mogelijkheid om (orkest)instrumenten te bespelen, die ze niet gewend zijn op het eiland. Het mooie van deze samenwerking is dat er een kruisbestuiving plaatsvindt tussen de docenten van het Leerorkest en de coaches van Talento Kultural. Elkaars aanpak wordt op deze manier nog toegankelijker gemaakt. 

Voor deze muziekprojecten werken we graag samen met een heel team van muziekdocenten en coaches. Dit zijn veelal individuen, vaak zijn zij lid van een band. De lokale band Tutti Frutti is een van de vaste partners. Zij zijn een band, die een stichting heeft met educatieve doelen. Door samen te werken met onze projecten, worden zij bekend bij de kinderen en jongeren. En daardoor worden zij weer van nieuwe aanwas voorzien. 

Daarnaast werken wij samen met allerlei andere culturele organisaties, de overheid, onderzoeksinstellingen, lokale scholen en hogescholen in Nederland om zoveel mogelijk voor het eiland voor elkaar te krijgen. Ik werk momenteel vanuit Nederland en probeer in kaart te brengen welke subsidiemogelijkheden er zijn voor ons werk op Bonaire. Op Bonaire werken we met zo’n klein team, en zijn we altijd zo gefocust op de uitvoering van de activiteiten, dat we vrijwel geen tijd en ruimte hebben om dit soort zaken uit te zoeken. Het is fijn om daar nu vanuit Nederland wat dieper in te duiken, zodat we die zaken helder krijgen voor onze organisatie. 

Wat we eigenlijk proberen te doen is parels zoeken op het eiland. De parels waar Bonaire over beschikt, lichten we uit, en proberen we op verschillende manieren zichtbaar te maken voor de bevolking en bezoekers. Door mensen bewust te maken van de parels van de eigen cultuur, kun je ontwikkelingskansen creëren en ondernemerschap stimuleren. 

We hebben verschillende leerwerktrajecten gedraaid, waarbij we leerlingen, studenten en kansengroepen in de gelegenheid stellen om bij ons kennis en ervaring op te doen. Op die manier krijgen zij de mogelijkheid om hun talenten te ontdekken én te ontwikkelen, waardoor ze daarna beter toegerust de arbeidsmarkt op kunnen of aan een studie kunnen beginnen. 

In de afgelopen 15 jaar hebben we ruim 70 tot 80 jongeren kunnen helpen. Deze leerwerktrajecten zijn overheidsgestuurde projecten. Dat maakt het soms lastig om hier continuïteit in te ontwikkelen. 

Ik heb zelf de opleiding ‘Rural development’ gevolgd, waarna ik als facilitator aan het werk ben gegaan. Als je als Nederlander in het buitenland gaat werken, stel je dan niet op als degene die alles weet, maar stel je op als facilitator. Zet de mensen uit de lokale omgeving in de spotlight, zij zelf moeten trots zijn op hun cultuur, en van daaruit moeten de zaken verder ontstaan. 

Zorg ook dat je oog blijft houden voor hoe je iedereen bereikt. Zorg ervoor dat je goodwill kweekt, waardoor organisaties en mensen bereid zijn om samen te werken. 

Nog een belangrijk punt: doe het met de mensen zelf. Niets over ons, zonder ons. Wij hebben in 2015 de tentoonstelling van Mangazina di Rei vernieuwd. We hebben daar bewust de doelgroep zelf bij betrokken. Hierdoor kunnen we nu een authentiek verhaal vertellen, dat bezoekers aanspreekt. 

In coronatijd zijn we gestart met een online platform, waarin cursusmateriaal te vinden is. Dit gaat voor ons een nieuwe vorm worden van het werven van fondsen. Door via de digitale weg cursussen te verkopen bereiken we meer mensen en kunnen we ook meer geld binnenhalen voor onze projecten.