Bevers deed zijn onderzoek in Frankrijk, Duitsland, Engeland en Nederland. Het blijkt dat in Nederland examenopgaven minder nationaal gericht zijn dan in de ons omringende landen. De auteur ziet hierin het lot van een klein land dat geen gelijkwaardige culturele relaties met grotere landen kan onderhouden en noodzakelijkerwijs internationaal georiënteerd is. Ook is in Nederland meer aandacht voor eigentijdse cultuur en voor vormen van populaire cultuur.

Grote landen zijn minder geneigd over hun grenzen heen te kijken dan kleine. Duitsland, Frankrijk en Engeland besteden de meeste aandacht aan de eigen cultuur, aan cultuur uit het verleden en aan de ‘legitieme cultuur’ (alles wat kunst wordt genoemd).

De aandacht voor populaire en voor niet-westerse cultuur is in de examens van de laatste vijftien jaar gering. Dat zal volgens Bevers echter langzaam veranderen. In de praktijk van het culturele leven en ook in de praktijk van de kunstvakken in het onderwijs is die verandering al veel langer gaande. Met een zekere vertraging zal de inhoud van de examenopgaven in dezelfde richting mee veranderen. Daarbij dienen de huidige canons als referentiekader, die zo meewerken aan hun eigen verandering.

Cultuur+Educatie 13