De Groningse cultuurwetenschapper Barend van Heusden staat in de inleiding stil bij de veelzijdigheid van onderzoek naar cultuureducatie. Want, zo vraagt hij zich af, wat is nu de grootste gemene theorie in al dit onderzoek? Is er eigenlijk wel een heldere definitie van kunst en cultuur? Van Heusdens filosofische verkenningstocht brengt hem bij een van de cognitiewetenschappers geleende definitie van cultuur als betekenisgevend proces.

In het eerste artikel doet Dineke Kolen-van Loon, onderzoeker cultuur en media bij IVA, verslag van haar empirisch onderzoek naar de esthetische ontwikkeling van kinderen. Haar onderzoek richt zich op fotografie en maakt duidelijk dat jonge kinderen letterlijk met andere ogen naar foto’s kijken. Zij zijn gefocust op het onderwerp van de foto en krijgen pas later oog voor afbeeldingspecifieke eigenschappen zoals perspectief en zoomafstand. Bij het aanbieden van cultuureducatieve activiteiten is het zaak rekening te houden met die ontwikkeling.  

Letty Ranshuysen beschrijft in het tweede artikel haar onderzoek naar het Yo! Opera Festival 2007 te Utrecht en de hiphopopera Atalanta in Theater Hal 4 te Rotterdam (in 2006). Beide evenementen wilden nadrukkelijk (ook) jong publiek trekken. Ranshuysen onderzocht hoe dit werd aangepakt en welke methoden wel en niet succesvol waren. Ze verwerkt haar resultaten in haar jongerenmarketingmodel. Haar boodschap is dat marketing en educatie onlosmakelijk verbonden zijn. 

In het derde artikel doet Ninja Kors (WMDC/Prins Claus Conservatorium) verslag van haar onderzoek naar het project interdisciplinaire kunst aan de School voor Jong Talent in Den Haag. Kors ging na of interdisciplinair werken kan bijdragen aan de professionele ontwikkeling van jonge kunstenaars en welke docentcompetenties van belang zijn om dat proces optimaal te begeleiden. Die begeleiding vraagt van docenten onder meer een juiste balans tussen uitdagen en veiligheid bieden en tussen stimuleren en doodslaan met eigen voorbeelden.

Wat vergt goede cultuureducatie? Die vraag staat centraal in het laatste artikel. Dit is een bewerkte versie van de bijdrage van  lector kunsteducatie Diederik Schönau aan de discussiesessie tijdens de conferentie over de evaluatieonderzoeken van Anne Bamford in Nederland en Vlaanderen. Schönau onderwerpt de kenmerken en criteria van Bamford voor goede cultuureducatie aan een kritische analyse. Zijn conclusie is dat deze te weinig specifiek zijn voor kunsteducatie.

Cultuur+Educatie 22