In het openingsartikel laat Vera Meewis zien hoe evaluatieonderzoek zich ontwikkeld heeft van meten en afrekenen naar leren. Waar traditioneel kwantitatief evalueren op afstand blijft, fungeert responsief evaluatieonderzoek als een collectief leerproces.

Claudia de Graauw voerde in opdracht diverse evaluatieonderzoeken uit. In haar bijdrage geeft ze tips voor een goede uitvoering. Caroline Sharp beschrijft de toepassing van ontwikkelingsgericht evaluatieonderzoek binnen de Engelse cultuursector en laat zien hoe deze aanpak culturele instellingen de mogelijkheid bood om zichzelf te evalueren en daarvan te leren. In een derde artikel beschrijft Ellen van Hoek de voor- en nadelen van het CIPP-evaluatiemodel. Nelly van der Geest beschrijft het proces van collectief leren binnen het Utrechtse leernetwerk Creatief vermogen. 

Edwin van Meerkerk en Eelco van Es sluiten het themadeel af. In hun bijdrage trekken ze de rode draden uit de voorgaande artikelen en staan ze stil bij de vraag wat kwaliteit precies is. Pas als dat voor iedereen helder is, kun je kwaliteit van projecten evalueren.

Het valt veelvuldig te lezen in plannen en beleidsnota’s: kunstparticipatie komt betrokkenheid tussen mensen ten goede. Maar is dat daadwerkelijk het geval? In haar artikel onderscheidt Hanka Otte verschillende niveaus van sociale cohesie en ontrafelt ze de effecten van kunstparticipatie op deze verschillende vormen.