Het gaat over ontmoetingen tussen ik en de ander en tussen eigen en vreemd. Hoe kan kunst deze ontmoetingen bevorderen en intensiveren? En welke belemmeringen zijn er voor kunstparticipatie van niet-westerse jongeren?

In het openingsartikel bepleit Kristin Westphal om de dialoog met het vreemde aan te gaan zonder dit meteen in te lijven. Want het vreemde dwingt ons om telkens weer kritisch naar onszelf te kijken. Ze illustreert dit met voorbeelden uit het theater.

Hoe leerzaam interculturele dialoog is, laat Margo Slomp zien in haar bijdrage over groepsgesprekken in het hoger kunstonderwijs. De diversiteit in de groep geeft een extra dimensie en impuls aan de gesprekken over elkaars kunstwerken. Dat je die diversiteit in je onderwijs ook bewust kunt creëren,  wordt duidelijk in het artikel van Jaco van den Dool, Arienne Zwijnenburg en Benjamin Low. Zij vertellen over muziekstudenten uit Nederland en Azië die elkaar in een online leeromgeving ontmoeten.

Om jongeren met een niet-westerse achtergrond te laten deelnemen aan kunst zijn nieuwe wegen nodig. Dirk Monsma en Jeremy Krunic beschrijven in hun bijdrage hoe de Rotterdamse jongerentheatergroep Young Stage dat heeft aangepakt.

Het artikel van Teana Boston-Mammah valt formeel buiten het thematische deel, maar sluit wel aan op het voorgaande artikel. Zij onderzocht namelijk de toelatingsprocedure van de Willem de Kooning Academie in Rotterdam en concludeert dat deze nog te veel gericht is op blanke westerlingen.

In het tweede en laatste artikel van het vrije deel beschrijft Danielle Klootwijk haar onderzoek naar welke factoren bepalen of een leerkracht in het basisonderwijs zich wel of niet competent voelt voor het geven van muziekonderwijs. Vooropleiding en het al dan niet zelf bespelen van een instrument spelen daarbij onder meer een rol.

LKCA probeert publicaties zo toegankelijk mogelijk aan te bieden. Neem contact met ons op bij ontoegankelijke informatie via info@lkca.nl.