Creativiteit betekent voor mij het vermogen om inspiratie vorm te geven. Ieder mens heeft dat vermogen. We worden ermee geboren en het hoort onlosmakelijk bij mens-zijn.

Dat wil niet zeggen dat de creativiteit ook bij iedereen stroomt. Als we onze vermogens niet gebruiken gaan ze in slaapstand. Inspiratie ís, maar kan ontoegankelijk raken; ons vermogen om vorm te geven kan achterblijven in ontwikkeling.

Kunstenaars hebben de vaardigheid om vorm te geven zo ontwikkeld, dat ze er hun werk van maken. Bovendien hebben ze beroepshalve een verantwoordelijkheid om hun innerlijke toegang naar inspiratie vrij en open te houden.

Daarmee kunnen kunst en kunstenaars een sleutelrol vervullen in het ontsluiten van het creatief potentieel in onze samenleving. Niet alleen op individueel niveau, ook voor groepen mensen, in organisaties, in samenwerkingsverbanden, en bij het maken van beleid. Kunst raakt het hart – en ik ben ervan overtuigd dat de wereld een iets betere plek wordt als het hart wat vaker mee mag doen.

Bij LKCA werk ik vanuit het team Cultuur, zorg en welzijn aan de verbinding tussen die sectoren. Zodat kunst en kunstenaars vaker een vanzelfsprekend deel worden van zorg en welzijn. Specifieke aandachtsgebieden zijn o.a. eenzaamheid, de verbinding tussen sociale en artistieke vakopleidingen, en community arts.